Een andere werkelijkheid
Hij overlijdt tijdens zijn vakantie op Lanzerote aan een hartstilstand waar hij met zijn vrouw op vakantie is. Het duurt uiteindelijk 13 dagen voordat de repatriëring kan plaatsvinden. Dat is twee dagen voor de uitvaart. Een spannende en verdrietige tijd voor zijn vrouw. Wat het extra moeilijk maakt is dat tijdens deze dagen het eerste besef doordringt dat het Coronavirus ook in Nederland zijn gevolgen gaat krijgen.
De familie zit ingewikkeld in elkaar: dit was zijn vierde partner. Van de vier partners zijn er twee overleden. Zijn vrouw is met haar vorige partner een zoon van 16 jaar verloren en heeft uit haar eerste huwelijk twee zonen. Een stiefdochter neemt de organisatie op zich en met haar regel ik de uitvaart. De jongste zus van de overledene voelt zich buitengesloten. Uiteindelijk pleit ik ervoor dat zij hem met mij wegbrengt naar het crematorium, wat zij zeer op prijs stelt.
Dat de mensen voorzichtig worden door de eerste signalen van het Coronavirus blijkt ook tijdens het afscheid in de Woudkapel. Enkele mensen durven niet te komen. Verder verloopt het afscheid zoals we nog gewend zijn. Een maand later zitten we in een heel andere werkelijkheid.